Moeilijk

Ik ook zo'n sukkel was die dacht dat de economie van IJsland een van de bloeiendste in Europa was, in plaats van de enorme roulettetafel die het bleek te zijn. Dat is fout. Dat geef ik toe. Ik verdien het dan ook helemaal niet dat Wouter Bos mij komt redden door de IJslanders geld te lenen zodat ze alle sukkelaars zoals ik netjes terug kunnen betalen. Maar goed, als zo'n regeling er dan eenmaal is, dan wil ik ook niet heiliger dan de paus zijn door er niet aan mee te doen.

Vanavond vond ik in de bus een brief met daarin een login en een wachtwoord om in te loggen op de speciale website van DNB. Ik na het eten goedgemutst naar die pagina, maar na een paar seconden heeft de radeloosheid mij in haar ijzeren greep. Hoe?

Boven de hokjes waarin ik de login en het paswoord moet invullen, lees ik "Na tien keer foutiek inloggen wordt uw login geblokkerd." Je moet wel een erge sukkel zijn om tien keer fout in te loggen, denk ik, maar ik ben niet meer zo zeker van mijn zaak als het voor de derde keer mis gaat. Ik probeer het nog een keer zonder succes, en dan lees ik plotseling onder hokjes: "Het verschil tussen de 1 ('een') en de l ('el') is nauwelijks waar te nemen. Wij adviseren u deze uit te proberen."

Ik kijk nog een keer naar mijn login en besef dat de drie tekens die ik voor 1-en heb aangezien, net zo goed l-en kunnen zijn. En dan zijn er plotseling nog, yep, zeven andere mogelijkheden. Het zweet breekt me uit. Zou dit een truc zijn van DBN om iedereen toch nog even flink te grazen te nemen? "Login kwijt, meneer, sorry, maar dan kunnen we u niet helpen."

Omdat er echt totaal geen verschil is tussen de "1" en de "l" besluit ik dat er niets anders opzit dan maar wat te proberen... Na een tiental seconden spanningen geeft de website eindelijk toe dat ik de juiste code heb gegeven. Ik vraag me echter wel af of er ook mensen per ongeluk vier "1/l"-en in hun codes hebben. Hoe moeilijk is het allemaal?

Kwartiertje

Vandaag na een aantal jaar even terug op de UvA. Om een praatje te geven over hoe leuk het allemaal is in het bedrijfsleven (want dat is het namelijk, in ieder geval bij mijn bedrijfje). De Hartog-boterhammen waren natuurlijk nog steeds weg. De schier ondrinkbare koffie uit de grote metalen ketel was vervangen door een bijna even ondrinkbare (gok ik, want niet geprobeerd) DE-automaat, jeweetwel, zo'n rode. Niet schokkend. De collegezalen waren er ook nog allemaal, hoewel mijn wenkbrauwen even omhoogschoten toen ik het nieuwe meubilar zag: kekke houtkleurige tafeltjes in P.014, dat had ik niet verwacht.

Maar de echt onverwachte, zeg gerust revolutionaire verandering was niet iets tastbaars, maar een afspraak: het academisch kwartiertje. Dat is namelijk verplaatst en nu een kwartier eerder. Dat kan blijkbaar zomaar. Zonder dat alle nog levende alumni er over worden geraadpleegd. (Hoewel het ook goed zou kunnen dat ze wel zijn geraadpleegd zonder mijn medeweten omdat ik succesvol alle alumnipost heb weten te vermijden.) Hoe lang zou dat kwartiertje begonnen zijn op het hele uur? En waarom is het vervroegd? Dat zou ik nou wel eens willen weten.

Olifant

Olifant , originally uploaded by Koelimoe.

Kijk, olifanten besturen kan ik ook :-)

ISBN 0-571-21517-7

'Man remember that great thinker we heard about in class last week?' he asks.
'The one that sounded like "Manual Cunt"?'
'Yeah, who said that nothing really happens unless you see it happen?'
'All I remember is asking Naylor if he ever heard of a Manual Cunt, and him going, "I only drive automatics."'