Yassin
Het is 9 uur des avonds, ik zit rustig op een bankje in park Frankendael te genieten van de nieuwe Brusselmans, Ik ben rijk, ik ben beroemd en ik heb nekpijn. Plotseling voel ik een iets in mijn rug prikken. Verschrikt kijk ik op, en tussen de planken van de bank door ziek ik twee ondeugende donkere oogjes glimmen van plezier. Meer zie ik ook niet, omdat aan de andere kant van de leuning ook een bank is. De eigenaar van de vinger die in mijn rug prikte bevindt zich als het ware in een tunnel.
Niet veel later is er paniek verderop: Waar is Yassin? Nadat een vijftal meisjes en vrouwen verwoed zoekend voorbij is gerend, sta ik in dubio: zal ik Yassins schuilplaats verraden, of niet? Ik wacht nog even, maar als de paniek erg groot wordt, besluit ik de vrouwen het kleine doerakje aan te wijzen. Ik wordt hartelijk bedankt, en vrolijk lees ik verder. Wat is de wereld toch mooi!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment